Die vrije uren, daar moet iets op verzonnen worden

Gelukkig, dit lange weekend heb ik weten te overleven. En het was me niet gelukt zonder al jullie lieve emails en belletjes! Dank jullie wel, dat heeft me erg geholpen deze dagen. Want eigenlijk zou ik dit weekend naar Salamanca gaan, maar ja, als bepaalde personen hier niet op mijn berichtjes reageren, dan kan ik er ook niks aan doen!
Vrijdag had de familie een communie en was dus de hele dag de deur uit. Het was een nationale feestdag, dus helaas, alles was dicht. Ik besloot dus om stokbrood voor mezelf te gaan halen en er meteen maar een wandeling van te maken, want het weer was nog heerlijk! Maar dat verandert hier snel. Zodra ik mijn lunch achter mijn kiezen had, was het ineens bewolkt. En dan kun je hier bijna niks. Ik ben op zoek gegaan naar een cafétje en heb daar een hele tijd gezeten en mezelf bezig gehouden met een tijdschrift. Eenmaal weer thuis ben ik achter de computer gekropen en heb ik mezelf bezig gehouden met internet. Totdat ik gezellig met oma kon skypen. Zo ging de tijd ineens een stuk sneller! Na het gesprek nog een filmpje gekeken en daarna mijn bedje ingegaan.
Zaterdag bleek dat de kinderen die nacht bij hun nichtjes hadden geslapen en dat we dus met z'n drieen waren. Voor 1 dag was ik hun 'enigskind'. Alhoewel ik 18 ben en dus niet echt meer een kind ben. Het was zaterdag en dat betekende dat er weer gehockeyd moest worden. Helaas, de meiden waren al weg. Ik wist niet dat ze uit moesten, omdat ik afgelopen week niet heb kunnen trainen. Ik besloot dus om wat hotels te gaan checken voor als papa en mama hier komen. Totdat het lunchtijd was. Ik had het er met de ouders over gehad dat ik me eigenlijk doodverveelde hier. Al die uren vrije tijd, de weekenden vrij en vriendinnen waarvan je allemaal niks hoort. Iets wat allemaal niet erg opschiet. Ook zij moesten toegeven dat er niet veel te doen was. Heel fijn, maar niet voor mij! Die 5uur vrij per dag zijn al genoeg. En dan daarbij die weekenden killen me! Ik moet bezig blijven, want van dat stilzitten word ik gek. Er wordt nog druk gezocht voor mij, maar ik ben bang dat er niet veel uit zal komen.
Die avond keken we met z'n drieen een film. De Nederlandse film 'Antiona'. Ja hoe ze daar aan kwamen, geen idee. En ook zo had ik de zaterdag weten te overleven.
Vandaag was het moederdag hier. Alhoewel de kinderen alweer bij de nichtjes bleven slapen werd er geen ontbijt op bed voor haar gemaakt. Door de lieve belletjes begon mijn dag goed. Ik besloot om naar het strand te gaan. Daar heb ik heerlijk van kunnen genieten totdat het lunchtijd was. De kinderen gaven hun zelfgemaakte cadeaus's en ook ik ga het mijne. We hebben gezellig gegeten. Ze wilden weten hoe het komt dat wij zo groot zijn. Tja, dat weet ik ook niet. Misschien wat meer groente eten?!?!?! Ik wil natuurlijk wel eens weten wat hun geheim is van het zo slank blijven. Want als je ziet wat ze eten aan chocolade, dan snap je toch niet hoe ze zo dun blijven... Vervolgens plofte de hele familie op de bank, ook op moederdag werd de siesta niet overgeslagen. Dat zegt toch maar weer dat er hier inderdaad niet veel te doen is. Het is moederdag, dan ga je de oma's toch wel even af, of ga je iets leuks met je kinderen doen die je niet veel hebt gezien?! Nee, ze gaan gezellig met de hele familie op de bank. Dat bewijst dat er zeker weinig te doen is. Zo vaak zie ik ze ook niet uit huis gaan met ze allen. Maar goed, vanavond wacht me nog een gezellig gesprek op skype te wachten met Betany uit Amerika. Haar heb ik al een hele tijd niet meer kunnen spreken via skype of bellen. Ook al mailen we, toch moet er een hoop bijgekletst worden!
Ooowww nee, komt die moeder net binnen: ik moet uitkijken, de klein heeft luizen! Ja, ook dat hoort erbij. Geweldig, heb ik weer...
Maar goed, morgen begint er weer een gewone week. Zonder vrije dagen, of andere gekke dingen. Alhoewel zonder de dagelijkse mailtjes van mama.
Als het goed is wordt het strandweer, dus ga ik daar zeker van genieten!
Iedereen weer succes morgen met werken en tot snel weer.

liefs
xxx