'Dios Mio' cuantas familia y amigas tienes?!

Iedereen heeft er alweer een werkdag opzitten, of niet... Ik in ieder geval wel. Het weekend is alweer in onze gedachten, hoeveel dagen moeten we nog?!?!
Afgelopen weekend was niet heel speciaal. Zaterdagavond zijn we met een stel gaan eten, omdat er nog wat verjaardagen gevierd moesten worden, onder andere die van mij. Het was een gezellige avond en we hadden lekker gegeten in een Mexicaans restaurant.
De weekenden is voor mijn familie echt een rustdag. Ze doen dus echt bijna niks. Nouja oke, ze kopen een brood, gaan vervolgens het eten klaar maken, na het eten is het tijd voor de beroemde siesta. En zoals de moeder zichzelf al noemt: 'de champion'. Ja als je niet uitkijkt ligt die zo 3uur een siesta te houden. Misschien daarna nog een wandeling en 'ya esta'.
Alhoewel de kinderen iedere kans grijpen om te hockeyen. Dus dat is natuurlijk wel super leuk!! Die hockeysticks waren toch een goede zet.
Ik had mezelf al blij gemaakt met het idee dat ik deze avond naar een hockeyclub ging om wat te informeren en regelen, blijkt het morgen te zijn... Tja een vergissing heb je zo gemaakt.
Maar goed, het weekend is nog niet helemaal verteld. Nu ik weet dat mijn ouders en Roos een ticket hebben geboekt, moet er natuurlijk wel het een en ander voorgeproefd worden! Welk hotel, waar gaan we eten, wat gaan we allemaal doen enz... Ik moet ze wel iets vertellen over het leven hier. Ook de familie vond het leuk dat ze langs kwamen. Jaime, de vader, kan niet wachten totdat hij een lekkere maaltijd kan maken! Net zoals papa houdt hij van koken!
Zondag was het tijd voor wat meer decoratie in mijn kamer. Al die verjaardagskaarten die ik heb gekregen, moest toch ergens blijven. Dus besloot ik mijn traditie uit Salamanca voort te zetten. De muus was zo leeg en kaal. Ik besloot om ze daar op te hangen. Maar natuurlijk eerst even gecheckt of het mocht, want tja die moeder is binnenhuisarchitect, dus wie weet matcht het wel niet met de rest van de inrichting. Ik vroeg eerst de kinderen wat zei ervan vonden. Meteen zag ik het antwoord al aan de gezichten: Arantza, de moeder, gaat mij iets aandoen. Uhhmm nou zeiden ze: ik denk dat mijn moeder je dan iets aandoet. Wij mochten het namelijk ook niet zomaar! Dus ik met een lief gezicht het aan Arantza gevraagd. Het mocht, maar alleen mijn kaarten!! Tja ze moest eens weten wat voor kaarten ik allemaal heb gekregen en ik links en rechts hoor hoeveel ik er nog krijg!!
Achja ze heeft het gezegd, dus zo kan ik mijn kamer een stuk gezelliger maken!
Vandaag een saaie dag op school. Er waren 2 nieuwe in mijn niveau begonnen en dus moesten er dingen herhaald worden. Ja heel fijn, maar dat leerde ik in mijn eerste weken in Salamanca!! Morgen heb ik geen les want de lerares heeft een cursus. Ook heel fijn, maar niet heus. Dus hopelijk wordt het weer om naar buiten te gaan.
De ouders gaven me met open mond al de kaarten die ik ook vandaag weer heb gekregen!! Wie heeft jou moeder allemaal gebeld en hoeveel vrienden en familieleden heb jij wel niet!! Tja, zo gaat dat... Dus allemaal hartsikke bedankt!! Zo kan ik mijn muur leuk gaan versieren, daar zal de moeder heel blij mee zijn!!
Het is alweer bijna bedtijd, morgen een lekker rustig dagje en morgen weet ik of ik de hockeyclub hier mag vergezellen.
Hasta Pronto!!

Besos
xxx